Gra Snów - realizacja oświetlenia - Teatr Hothaus

Gra Snów

*

Teatr Hothaus

*

premiera: 14 marca 2014
*
CHOREOGRAFIA: ALEXANDRE KOPAŃSKIMUZYKA: JAKUB ZIELINALALKI: ALEKSANDRA KRASOŃCHARAKTERYZACJA, FOTOGRAFIE: KATARZYNA JAKUBIECREŻYSERIA: WOJCIECH DAWID TERECHOWICZ
MECENAS SPEKTAKLU:  DYSKRET
*

Autor, w nawiązaniu do swojej poprzedniej sztuki o charakterze gry snów „Do Damaszku”, próbował w „Grze snów” naśladować nieskoordynowaną, lecz pozornie logiczną formę snu. Wszystko może się wydarzyć, wszystko jest możliwe i prawdopodobne. Czas i miejsce nie istnieją. Na błahej podstawie rzeczywistości fantazja snuje i tka nowe wzory: mieszaninę wspomnień, przeżyć, swobodnych pomysłów, nonsensów i improwizacji. Osoby rozdwajają się i podwajają, są dublowane, roztapiają się, zagęszczają i jednoczą. Lecz ponad wszystkimi stoi jedna świadomość: Poety. Nie ma dla niego żadnych tajemnic, żadnych niekonsekwencji, żadnych skrupułów, żadnych praw. Nie wydaje wyroków ani nie uwalnia, tylko relacjonuje. I tak jak sen najczęściej jest bolesny, rzadziej zaś pogodny, ton smutku i współczucia dla wszystkiego co żyje, przewija się przez zwiewne opowiadania. Sen – oswobodziciel, często bywa męczący, ale gdy męka jest najbardziej dojmująca, przychodzi przebudzenie i godzi cierpiącego z rzeczywistością, która bez względu na to, jak bolesna w danej chwili,  wydaje się rozkoszą w porównaniu z męczącym snem.

Silnym znakiem wizualnym spektaklu są zastosowane  w nim nowoczesne drabiny. Odwołujemy się tym samym  do motywu drabiny jako axis mundi (osi świata), która w kulturach tradycyjnych jest miejscem łączącym niebo i ziemie. Przez to staje się też symbolicznym miejscem życia człowieka, który pnąc  się po niej z ziemi do nieba, tak często spada w dół po to by zacząć żyć od nowa, inaczej. Nie zawsze tę szansę wykorzystuje. Umiejscawiając akcję dramatu Strindberga na drabinach, wyraźnie dajemy do zrozumienia, że człowiek powinien dążyć do tego co na górze, a kiedy z niej spada znaczy to, że sprawy ziemi przyciągają go zbyt mocno. Wtedy  następuje załamanie życia i trud budowania wszystkiego od początku.*

Obsada:

AGNES – EWA SKOLIAS
INDRA – JANUSZ LIJOWSKI
SZKLARZ/ROZLEPIACZ PLAKATÓW/OJCEC/ON/WĘGLARZ I/ DZIEKAN WYDZIAŁU TEOLOGICZNEGO– JAKUB KOWALIKOFICER – ALEXANDRE KOPAŃSKIMATKA – EWELINA WRONA-ZARÓDLINA/DZIEKAN WYDZIAŁU FILOZOFICZNEGO – ALEKSANDRA KRASOŃODŹWIERNA – AGATA BICZWIKTORIA – ŻANETA GROBORZ-MAZANEKADWOKAT/ŚLEPIEC – WOJCIECH DAWID TERECHOWICZKRYSTYNA/ONA/EDYTA/DZIEKAN WYDZIAŁU PRAWNEGO – KATARZYNA PRZEBINDASZEF KWARANTANNY/WĘGLARZ II/DZIEKAN WYDZIAŁU MEDYCZNEGO – RAFAŁ MISTELAPOETA – PAWEŁ JAŁOSZYŃSKINAUCZYCIEL – JANUSZ LIJOWSKICHŁOPIEC – BRUNO VINCEREKTOR –  MATEUSZ OSMAŃSKIANIMATORZY, AKTORZY, UCZNIOWIE, KLIENCI – ZESPÓŁ

Pomoc w realizacji technicznej: Warsztat Terapii Zajęciowej, Pracownia arteterapii przy Oddziale 9A

Współpraca promocyjna: Agencja Promocyjna Oko, Filmotechnika- Zakład Plakatowania Miasta, Dorota Wasik 

Dziękujemy osobom które nas wspierają:dyr. Stanisław Kracik, Bożena Raciborska, Urszula i Wiesław Żyznowscy, Paweł Szymański, Marek Wazowski, Leszek Mazanek, Katarzyna Jakubiec, Arkadiusz Mayer-Gawron, Maria Haberny, Ewa Wein
*
Artykuł w Gazecie Wyborczej na temat spektaklu: Gazeta_Wyborcza_tekst_Gra_Snw.doc